Słownik
Zatoki
Zatoki przynosowe, (łac. sinus paranasales) - przestrzenie pneumatyczne w kościach twarzoczaszki mające połączenie z jamą nosową. Powstają jako wpuklenia błony śluzowej, które od jamy nosowej wrastają w otaczające kości i od nich przyjmują swoje nazwy. Zaczynają się one rozwijać u człowieka już w życiu płodowym, ostateczne zaś wymiary osiągają w drugiej dekadzie życia[1]. W rozwoju embrionalnym jako pierwsza wykształca się zatoka szczękowa.
"Źródło: Wikipedia"
